زبان های ایرانی(iranian tongue)

 

زبان های ایرانی یکی از شاخه های زبان‌های هندو ایرانی از خانواده بزرگ زبان های هندو اروپایی را تشکیل میدهد. منظور از اصطلاح زبان های ایرانی یا زبان های ایرانی تبار،گروهی از زبان ها است که همگی ریشه در  یک زبان باستانیبه نام زبان نیا ایرانی داشته اند 

زبان های ایرانی یک ریشه مشترک باستانی دارد و به گوش های مختلف و هر گویش به لحجه های مختلف استعمال می شود. این زبان ها از آرامی باستان(سامی تبار) بسیار وام گرفته است. بعضی از گویش های زبان ایرانی به خاطر تفاوتهای ظاهری در نحوه استفاده از عبارات و ترکیبها امروزه خود به عنوان یک زبان نام برده میشود.زبان های ایرانی امروزه به خط های عربی ، لاتین و سیریلیک نوشته میشوند و تاثیرات بسیاری از زبان های ترکی و عربی کرفته اند

 مهم ترین زبانهای ایرانی عبارت اند از :فارسی(پارسی ، دری یا تاجیک) ،کردی ،مازنی ،گیلکی ،بلوچی ،زازاکی ،آسی ،پامیری ،پشتو، تاتی ، تالشی ،لری و......

براورد می شود که امروزه حدود 150 تا 200 میلیون نفر به زبان های ایرانی سخن بگویند

امروزه زبان های ایرانی در کشورهای افغانستان •  ایران •  تاجیکستان •  چین(تاشکورگان) •  گرجستان ( اوستیای جنوبی) •  عراق ( اقلیم کردستان) •  روسیه ( اوستیای شمالی-آلانیا) •  پاکستان ( استان مرزی شمال غربی و  بلوچستان) •  ازبکستان (دارای ۸ تا ۱۱ میلیون تاجیک) •  ترکیه (کردستان) •  مجارستان (یاسیک‌ها) •  سوریه (کردستان) •  جمهوری آذربایجان (تالش گشتاسبی و تاتی اران) •  عمان (کمزاری های المسندم) گویشور دارد